منوچهر اکبرلو، منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس در مورد فیلم سینمایی «ایران برگر» ساخته مسعود جعفری جوزانی اظهار داشت: «ایران برگر» فیلمی است که به قصد فروش و ایجاد فضایی مفرح و سرگرم کننده ساخته شده است و این نکته با توجه به آینده فیلم هایی که در جشنواره سی و سوم فیلم فجر دیدیم و امیدی به اکران موفق آن ها نیست خود جزء محاسن «ایران برگر» محسوب می شود.
وی در ادامه افزود: داستان فیلم از همان مضمون همیشگی اختلافات دو دسته بر سر پیروز شدن در انتخابات استفاده می کند اما به دلیل نشان دادن رفتارهایی که بین ما نیز بسیار رواج دارد می تواند فیلم را به ژانر کمدی نزدیک کند یعنی خندیدن به رفتارهای ناهنجار اجتماعی، رفتارهایی مانند: خودی و غیر خودی کردن مردم یا رسیدن به هدف به هر قیمت ممکن یا ملاک اصلی را پول و قدرت دیدن. اگر چه به نظر می رسد در بخش هایی فیلم دچار تکرار می شود و به نظر می رسد فیلم برای اکران عمومی نیازمند کوتاه شدن است.
این منتقد در ادامه افزود: همچنین در بخش هایی که فیلم می کوشد به نگاه های سیاسی طعنه بزند به نسبت بخش های دیگر فیلم خیلی روتر شوخی کرده و حس می شود نتواند جذابیت لازم را برای مخاطب داشته باشد و در برخی بخش ها تکرار درگیری ها، زیاده از حد به نظر می رسد.
وی توضیح داد: بازی های فیلم به ویژه علی نصیریان و محسن تنابنده نسبت به بقیه بازیگران سرتر است همچنین بازی سحری جعفری جوزانی که جدای ارتباط خانوادگی با کارگردان انتخاب درستی به نظر می رسد.
عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در ادامه افزود: همجنین است موسیقی فیلم که به دلیل آشنایی کارگردان به فضای بومی این چنینی بسیار گوش نواز به نظر می رسد.
اکبرلو در ادامه بیان داشت: با توجه به موضوع مشترک این فیلم با فیلم سینمایی «اخراجی ها» ساخته مسعود ده نمکی، این فیلم بسیار بهتر، ایرانی تر و منصفانه تر عمل کرده است و به نظر من جزو پرفروش های سال ۹۴ خواهد بود.
وی در پایان این گفتگو خاطرنشان کرد: نکته آخر اینکه به دلیل آشنایی مسعود جعفری جوزانی با فرهنگ لرستان، قصه به گونه ای پیشرفته که شوخی ها فیلم در دام توهین و وهن فرهنگی خاصی نیفتد، ظرافتی که در بسیاری از فیلم ها رعایت نمی شود و از بخش هایی اضافه فیلم نیز تمام سکانس های مربوط به حضور کارگردان و تیمش برای ساخت فیلم است، به نظر من فیلم باید بدون حضور کارگردان و صرفاً با روایت شروع بحث انتخابات و اختلافات دو گروه باشد، بنابر این حضور کارگردان یا مثلاً گروگان گرفتن کارگردان و همراهانش به طور کامل اضافی به نظر می رسد و ریتم فیلم را کند می کند و زمان نمایش را بی دلیل بلند کرده است.
ارسال نظر